Polska jest krajem, w którym bardzo ceni się zupy. Najbardziej cenione są zupy gotowane, a zwłaszcza w porze jesiennej, zimowej i wiosennej. Lecz w porze letniej także wielce cenione są zupy tak zwane na zimno. Najbardziej znaną zupą na zimno jest chłodnik, który można przyrządzać na wiele sposobów. A także bardzo lubiana jest zwłaszcza przez najmłodsze pokolenie zupa owocowa, która podawana jest zazwyczaj z makaronem lub rzadziej z ryżem.
Zupy zapomniane
W Polsce jest kilka rodzajów zup, które są znane i popularne wśród całego polskiego społeczeństwa. I chętnie są gotowane przy użyciu warzyw, zbóż i mięs, jak na przykład krupnik, żurek.
Lecz w niektórych regionach Polski, a zwłaszcza na wsiach jada się również zupy tak zwane marchwianki, albo zupy z dyni z kluskami ziemniaczanymi. A także zupy mleczne z zacierkami i ziemniakami, które stanowią jednodaniowe danie obiadowe lub kolacyjne, po powrocie z pola.
W przygotowaniu zup ważne miejsce zajmują także ziarna, które często stanowią dodatek do zupy na przykład krupniku, czy pęczaku.
Do trochę zapomnianych i rzadziej gotowanych zup i barszczy należą takie, jak szary barszcz, szczaw, botwinka, kapłon, jagodzianka, forszmak, rosół grzybowy, zupa rybna, albo czernina będąca rosołem ugotowanym z kaczego mięsa i kaczej krwi.
Smak zup
Zupy, to bogactwo aromatów i smaków. Najbardziej intensywny i godny zapamiętania jest korzenny zapach, albo kwaśno-słodki smak. Taki zapach i smak nęci ludzkie podniebienia i na długo pozostaje w nozdrzach i kubkach smakowych.
Dla ludzi mieszkających na wsi najważniejsze dawniej i dziś jest to, aby zupa była pożywna i dawała siłę na pracę w polu skąpanym w słońcu. Jak i była rozgrzewająca wtedy, kiedy siąpił jesienny deszcz lub hula wiosenny wiatr.
A najbardziej pożywne i sycące zupy to te mięsne i zawiesiste, jak gulasz, krupnik z mięsem. A także w niektórych regionach Polski, a zwłaszcza na jej wschodzie rosół z mięsem podawany z gotowanymi ziemniakami. Ceniona jest także zupa cebulowa, rozgrzewająca w zimie zupa paprykowa gulaszowa, kartoflanka z makaronem, kapuśniak na żeberkach, czy barszcz ukraiński.
Najstarsza polska zupa
Za najstarszą polską zupę mającą ponad sześćset lat uważana jest zupa zwana piwną polewką. Taką piwną polewką wielu ludzi w średniowieczu raczyło się już od samego rana, bo dawniej potrawy gotowano w ciągu dnia nie raz, jak to robimy obecnie, lecz trzy razy dziennie. Zupa taka zwana również “caseatą” była uważana za pożywną i zdrową i była podawana nawet na królewskim dworze.
Zupa piwna powstała dzięki piwu, które było w tamtym czasie warzone przez zakony. Piwo w tej zupie stanowiło płynny składnik i dodawano do niego mleko, białą kapustę, mięso, ser i pora. Piwo dodawane zamiast wody stanowiło bezpieczną polewkę, która nie psuła się tak szybko, jak w tamtych czasach wątpliwej jakości woda. Dziś do takiej zupy możemy dodać również ziemniaki, których kiedyś nie było.